عفاف نیزبه معنای ایجاد حالتی درونی و نیروی قدرتمندی است که از غلبه ی شهوات جلوگیری می کند . به عبارت دیگر حجاب در برگیرنده ابعاد ظاهری و عفاف در برگیرنده ابعاد باطنی انسان است .
در قرآن بیش از ده آیه در مورد حجاب و عفاف و حرمت نگاه به نامحرم وجود دارد . در دین مبین اسلام این مقولات همه ابعاد زندگی انسان را در بر می گیرد .
حضرت علی ( ع ) عفاف را سرچشمه هر خوبی و برترین خوی افراد شریف می داند آن جا که می فرمایند : « العفةُ رأس کل خیر »[1]
یعنی « منشأ هر خیر و خوبی عفت است »
و همچنین می فرمایند : « علیک بالعفاف فإنه أفضلُ شِیَمِ الاشرافِ »
یعنی : « بر تو باد به عفت که برترین خوی مردمان شریف است . » [2]
احادیث فراوانی داریم که به رابطه ی مستقیم عقل با عفاف اشاره می کند . چرا که انسان به طور فطری به دنبال پاک دامنی ، عفت ورزی و ... است و عقل در جدا سازی زیبا از زشت و نیک و بد ، او را کمک می کند و راه را از بیراهه نمایان می سازد .
در همین زمینه مولی متقیان علی ( ع ) می فرمایند : « أَصلُ العقلِ العفافُ و ثمـرته البرائةُ من الاثام »[3]
یعنی : « اساس خرد عفاف است و ثمره ی آن دوری از گناه و زشتی است . »
و در جایی دیگر به ارتباط تنگـاتنگ بین عقـل و عفت و قناعت اشاره کرده و می فرمـاید : « یستدل علی عقل الرجل بالتحلی بالعفة و القناعة »
یعنی : « میزان خردمندی انسان به میزان آراستگی او به عفت و قناعت است . »
نظرات شما عزیزان:
